Μικέλα για ΜΑΧΗΤΕC: “Ο ρυθμός που τραγουδούσαν παίζει ακόμα στο μυαλό μας”

mikela-gia-machitec-o-rythmos-pou-tragoudousan-paizei-akoma-sto-myalo-mas Ακολουθήστε Τα νέα του Φοίνικα και στο WhatsAppWhatsApp

Click here for the English version | Πατήστε εδώ για την Αγγλική έκδοση

Στην πρόσφατη αναμέτρηση που έγινε στη Μάλτα μεταξύ της μπασκετικής Ανόρθωσης και της Starlites Naxxar, για τα προκριματικά του FIBA Europe Cup είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τη Mikela Riolo, παίκτρια, προπονήτρια, αλλά και μέλος της ομάδας media και οργάνωσης της Starlites.

Θέλαμε να κάνουμε μία μικρή συνέντευξη στην Mikela για να μπορούμε να γνωρίσουμε και εμείς τους “αντιπάλους” μας, αλλά και να δούμε ποιες διαφορές ή ομοιότητες μπορεί να έχει μια χώρα, όπως η Μάλτα στον αθλητισμό σε σχέση με την Κύπρο.

Πιο κάτω η συνέντευξη:

Πες μας λίγα λόγια για τον ρόλο σου στην Starlites Naxxar.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας μου, έπαιζα πάντα στη Μάλτα για την Starlites, οπότε ο σύλλογος μου φαίνεται πραγματικά σαν οικογένεια, ξεκινώντας το mini-basketball σε ηλικία μόλις 3 ετών. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια η αγάπη μου για το μπάσκετ μεγάλωσε και πλέον δεν παίζω μόνο για τη γυναικεία και εθνική ομάδα, αλλά προπονώ τις ομάδες νέων και mini-basketball του συλλόγου.
Εκτός από αυτό, μαζί με άλλα βασικά μέλη και αθλητές του συλλόγου με τους οποίους μεγάλωσα μαζί, έχουμε αναλάβει πρόσφατα έναν άλλο ρόλο μέσα στον σύλλογο και πλέον είμαι μέλος της ομάδας media και οργάνωσης της Starlites. Ουσιαστικά αυτό περιλαμβάνει τη δημιουργία διαφορετικών εκδηλώσεων, την προώθηση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης του Συλλόγου, τη συγκέντρωση εθελοντών και τον σχεδιασμό προϊόντων – με στόχο να φέρει πιο κοντά στην ομάδα τους φίλους της Starlites και να καλλιεργήσει το ίδιο οικογενειακό συναίσθημα στα μέλη μας.

Πως έζησες το μεταξύ μας παιχνίδι;

Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου μας που παίζαμε στα προκριματικά του FIBA Europe Cup. Ήμουν ενθουσιασμένη που αναλάμβανα έναν ρόλο οργάνωσης, γνωρίζοντας ότι αυτό θα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα που έχουμε φιλοξενήσει ποτέ. Μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας εργαστήκαμε ασταμάτητα στα παρασκήνια για μήνες πριν το παιχνίδι, συζητώντας δημοσιεύσεις που μπορούσαμε να κάνουμε, αφίσες, ειδήσεις και πολλά άλλα – με στόχο να ενδιαφερθεί ο κόσμος και να έρθει στο γήπεδο να μας στηρίξει.
Ο ρόλος μου εκείνη την ημέρα ήταν οργανωτικός, έτρεχα το Starlites FanZone πριν το παιχνίδι, έβαζα τη μουσική στο γήπεδο και βοηθούσα όπου χρειαζόταν για να κυλούν όλα ομαλά.
Ήμουν χαρούμενη με τη μεγάλη προσέλευση στον αγώνα, ακόμη και οπαδοί που δεν ήταν “μπασκετικοί” ή και από διαφορετικούς τοπικούς συλλόγους μπάσκετ γέμισαν το στάδιο Ta’ Qali.
Δυστυχώς, δε συνηθίζεται αυτό, το μπάσκετ είναι σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με το ποδόσφαιρο και την υδατοσφαίριση. Αν και ήμασταν πολλοί βέβαια, ήμασταν αρκετά ήσυχοι όταν παρακολουθούσαμε τον αγώνα και πρέπει οπωσδήποτε να μάθουμε να έχουμε την ενέργεια των οπαδών της Ανόρθωσης.
Νοιώθω περήφανη που λέω ότι η εκδήλωση ήταν επιτυχημένη, λάβαμε θετικά σχόλια από τους φιλάθλους μας, οι οποίοι ήταν πρόθυμοι να ακολουθήσουν την ομάδα και στην Κύπρο. Δυστυχώς όμως με το σχολείο να έχει ξεκινήσει την ίδια εβδομάδα, δεν ήταν το καλύτερο timing. Βλέποντας όμως ότι υπήρχε τόσο μεγάλο ενδιαφέρον, αποφασίσαμε να οργανώσουμε ένα Watch Party για τον εκτός έδρας αγώνα, φέρνοντας ξανά την οικογένεια της Starlites μαζί. Ως Starlites Basketball, πάντα δίνουμε σημασία στη διοργάνωση εκδηλώσεων όπως αυτές – δημιουργώντας ένα κοινωνικό περιβάλλον έξω από το γήπεδο μπάσκετ που κάνει για άλλη μια φορά τον σύλλογο να νιώθει σαν το σπίτι του.

Σαν παίκτρια αλλά και σαν μέρος της οργανωτικής ομάδας, πόσο θεωρείς ότι η στήριξη από τους φιλάθλους επηρεάζει την απόδοση και την ψυχολογία της ομάδας;

Μπορώ εύκολα να πω ότι τοπικά, οι Starlites έχουν τη μεγαλύτερη προσέλευση στους αγώνες. Ενθαρρύνουμε συνεχώς τους νέους καλαθοσφαιριστές μας να ακολουθούν για να μάθουν παρακολουθώντας τους εβδομαδιαίους αγώνες. Από την προσωπική μου σκοπιά ως παίκτρια, αν και προσπαθώ να εστιάσω στον αγώνα και να αγνοήσω κάθε θόρυβο, σίγουρα νιώθω υπερηφάνεια όταν με χειροκροτούν από τις κερκίδες των Starlites, ειδικά όταν βλέπω παίκτριες που έχω προπονήσει ή προπονώ τώρα να έρχονται στον αγώνα, καθώς και την οικογένειά μου που με υποστηρίζει πάντα. Ως παίκτρια και προπονήτρια στον σύλλογο, αναγνωρίζω τη σημασία ενός τέτοιου ρόλου και νιώθω ότι αυτό σίγουρα με επηρεάζει τόσο ως παίκτρια όσο και ως άνθρωπο – ελπίζω να είμαι ένα σωστό πρότυπο για τις επερχόμενες γενιές των Starlites, τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου.

Από μια γενική οπτική γωνία, πιστεύω ότι η υποστήριξη των φιλάθλων είναι ένα κρίσιμο στοιχείο στην απόδοση των αθλητών και πέρα από την ένταση και την ατμόσφαιρα που δημιουργείται στον αγώνα, αυτό επηρεάζει άμεσα το ηθικό της ομάδας. Όσοι έχουν παίξει ξέρουν το συναίσθημα όταν ακούνε το όνομά τους να φωνάζεται από τόσους ανθρώπους, και ως παίκτρια νιώθω ότι αυτό μου δίνει μία ταυτότητα. Το περιβάλλον στο Ta’ Qali έχει γίνει ένας χώρος που οι οικογένειες περιμένουν με ανυπομονησία τα Σαββατοκύριακα, και είμαστε ευγνώμων από την αγάπη και την υποστήριξη που συνεχίζουν να μας δείχνουν τα μέλη μας, σεζόν με σεζόν.

Όπως ίσως παρατηρήσατε, οι οργανωμένοι μας, οι “MAXHTEC” είναι γνωστοί για το πόσο πολύ στηρίζουν την ομάδα. Αποτελούν σημαντικό κομμάτι της ταυτότητας της Ανόρθωσης. Είμαι περίεργος να ακούσω πώς εσύ και η ομάδα σου αντιδράσατε στην ενέργειά τους και τη συμπεριφορά τους κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Πώς νιώσατε εσείς και η ομάδα σας την παρουσία και την ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι MAXHTEC κατά τη διάρκεια του αγώνα;

Οι MAXHTEC δημιούργησαν μια καταπληκτική ατμόσφαιρα καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα και παρόλο που κατείχαν μόνο ένα section στην κερκίδα, η παρουσία τους ήταν αισθητή. Αυτό ήταν σίγουρα κάτι καινούριο για το περιβάλλον του μπάσκετ και για τους τοπικούς φιλάθλους. Ήταν αρκετά εντυπωσιακοί, και παρόλο που υποστήριζαν την αντίπαλη ομάδα, ήταν απίστευτο να τους βλέπεις να τραγουδούν συντονισμένα, να κρατάνε τα κασκόλ τους, να τραγουδούν και να φωνάζουν καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα. Το έχω ζήσει μόνο σε ποδοσφαιρικούς αγώνες στο εξωτερικό και σίγουρα έφεραν την ίδια ενέργεια και ατμόσφαιρα. Ο ρυθμός που τραγουδούσαν παίζει ακόμα στο μυαλό μας (γέλια)

Έχετε συναντήσει οπαδικές κουλτούρες παρόμοιες με εκείνη των ΜΑΧΗΤΩΝ σε άλλες διοργανώσεις ή χώρες στις οποίες έχετε αγωνιστεί;

Από την προσωπική μου εμπειρία, δεν έχω παίξει ακόμα σε τόσο γεμάτο και θορυβώδες γήπεδο. Στο τοπικό μας πρωτάθλημα γεμίζουμε τις κερκίδες και έχουμε πολλούς υποστηρικτές, ειδικά στα playoff και στους σημαντικούς τελικούς, αλλά το στυλ υποστήριξης είναι πολύ διαφορετικό από αυτό των Μαχητών.

Στη Μάλτα, όπως και σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης, το ποδόσφαιρο είναι το κύριο άθλημα, οπότε η παρόμοια υποστήριξη οπαδών παρατηρείται κυρίως στα ποδοσφαιρικά μας στάδια. Ωστόσο, η ατμόσφαιρα είναι διαφορετική. Το ποδοσφαιρικό στάδιο είναι μεγαλύτερο και έτσι μπορεί να χαθεί η ένταση, όμως μέσα σε ένα κλειστό γήπεδο, ο αντίκτυπος που έχει μια τέτοια ατμόσφαιρα είναι τεράστιος.

Επίσης, θα ήθελα να μοιραστώ κάποια στοιχεία σχετικά με την ιστορία της Ανόρθωσης, η οποία είναι βαθιά συνδεδεμένη με την ιστορία της Κύπρου. Ο σύλλογός μας έχει σαν έδρα την Αμμόχωστο, μια πόλη που παραμένει κατεχόμενη μετά την τουρκική εισβολή του 1974. Αυτό το γεγονός είχε ως αποτέλεσμα το 37% της Κύπρου να βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή, και πολλοί Κύπριοι, συμπεριλαμβανομένων των οπαδών μας, ζουν σήμερα ως πρόσφυγες σε όλο το νησί. Η Κύπρος έχει επίσης αγωνιστεί στο παρελθόν για την ελευθερία, συμπεριλαμβανομένου του αγώνα της ΕΟΚΑ μεταξύ 1955 και 1959, ο οποίος είχε στόχο να τερματίσει τη βρετανική κυριαρχία και να επιτύχει την ένωση με την Ελλάδα. Πολλά μέλη της Ανόρθωσης συμμετείχαν στο κίνημα της ΕΟΚΑ και έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία της Κύπρου, και έτσι έγιναν ήρωες τόσο για το έθνος όσο και για την Ανόρθωση.

Δεδομένου αυτού του ιστορικού υπόβαθρου, πώς πιστεύετε ότι το συναισθηματικό βάρος αυτής της ιστορίας επηρεάζει το πνεύμα και την ανταγωνιστική φύση ενός συλλόγου όπως η Ανόρθωση;

Αυτό σίγουρα εξηγεί το πάθος των οπαδών της Ανόρθωσης, και ένα τέτοιο ιστορικό υπόβαθρο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητάς τους. Μπορείς να δεις τον αντίκτυπο που έχει αυτό στην κοινότητα (φιλάθλους). Με εντυπωσίασε η ενέργεια, τα ασταμάτητα συνθήματα και ο συγχρονισμός των 120 φιλάθλων – ακουγόταν σαν να ήταν 1000 άτομα! Μου άρεσε η αφοσίωση και η υποστήριξη των φιλάθλων, οι οποίοι, αν και προέρχονται από το ποδοσφαιρικό υπόβαθρο, ταξίδεψαν μέχρι τη Μάλτα για να κάνουν την παρουσία τους αισθητή και να δείξουν την αγάπη και την υπερηφάνεια τους για το σύλλογο και την πόλη τους. Έχοντας διαβάσει λίγη ιστορία για την Ανόρθωση, μπορώ να καταλάβω πλήρως από που προέρχεται αυτή η «μαχητική» έντονη υποστήριξη από τους οπαδούς σας.

Νιώθω ότι η ιστορία και ο αθλητισμός μπορούν να συνδέονται, αλλά πρέπει πάντα να βλέπουμε τις δυνατότητες που προσφέρει ο αθλητισμός για να φέρει τις ομάδες κοντά, αντί να τις βλέπουμε ως εχθρούς. Εδώ είναι που η ισορροπία είναι απαραίτητη.

Από την εμπειρία σας, πώς μπορούν ο αθλητισμός και οι οπαδικές κουλτούρες να βοηθήσουν στην ευαισθητοποίηση για πολιτικά ζητήματα, όπως το Κυπριακό, και να χτίσουν γέφυρες ανάμεσα σε κοινότητες από διαφορετικές χώρες, όπως η Κύπρος και η Μάλτα;

Ο αθλητισμός και η οπαδική κουλτούρα επηρεάζονται έντονα από το πολιτικό στοιχείο, και πιστεύω ότι ο αθλητισμός είναι ένα πολύ ισχυρό μέσο, μέσω του οποίου μπορούν να προωθηθούν κοινωνικά ζητήματα. Έχουμε δει πώς ο αθλητισμός χρησιμοποιήθηκε για να εκπροσωπήσει κοινωνικές μειονότητες, να προωθήσει τον σεβασμό και άλλα κοινωνικά ζητήματα. Ωστόσο, υπάρχει διαφορά μεταξύ χρήσης και κατάχρησης. Νιώθω ότι κάποιες φορές ο αθλητισμός καταχράται αυτή τη δύναμη με τρόπους που βλάπτουν τον ίδιο τον αθλητισμό και την ουσία του. Αν κάποιος έχει στόχο να χτίσει γέφυρες μεταξύ χωρών, τότε η συμπεριφορά των φιλάθλων πρέπει να ευθυγραμμίζεται με αυτόν τον στόχο. Φυσικά, η οικοδόμηση γεφυρών δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τη συμπεριφορά των οπαδών, αλλά κάθε λεπτομέρεια μετράει.

Η Μάλτα έχει τη δική της περίπλοκη σχέση με το Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς ήταν βρετανική αποικία μέχρι την ανεξαρτησία της το 1964. Το παρελθόν της Μάλτας, όπως και της Κύπρου, έχει διαμορφώσει διάφορες πτυχές της μαλτέζικης κοινωνίας, συμπεριλαμβανομένου του αθλητισμού.

Πώς κατάφερε η Μάλτα να επιτύχει την ανεξαρτησία της και να τερματίσει τη βρετανική κυριαρχία;

Σε αντίθεση με την ιστορία της ανεξαρτησίας σας, η οποία οδήγησε σε πόλεμο και αιματοχυσία, η δική μας ανεξαρτησία δεν ήταν βίαιη. Ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων αποικιών, η βρετανική κυριαρχία αξιολογήθηκε ως θετική, και σεβόμαστε τους Βρετανούς για την εγκαθίδρυση ορισμένων βασικών στοιχείων της κοινωνίας μας, όπως το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Ενδιαφέρον είναι ότι η βρετανική κυριαρχία άφησε ένα αποτύπωμα που εξακολουθεί να είναι ορατό στην κουλτούρα μας σήμερα, με παραδείγματα όπως η γλωσσική επιρροή (τα αγγλικά και τα μαλτέζικα είναι οι επίσημες γλώσσες μας), η οδήγηση στην αριστερή πλευρά του δρόμου και ο Σταυρός του Αγίου Γεωργίου στη σημαία μας. Η ανεξαρτησία μας έγινε με συμφωνία και καλή θέληση.

Υπάρχουν πολιτικά μηνύματα ή θέματα που συνήθως αναδεικνύονται στα μαλτέζικα γήπεδα σήμερα;

Στη Μάλτα σπάνια αναμειγνύουμε την πολιτική με τον αθλητισμό. Ίσως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όλα τα αθλήματα, εκτός από το ποδόσφαιρο, λειτουργούν σε ερασιτεχνικό και μη επαγγελματικό επίπεδο, έτσι ο αθλητισμός παραμένει ξεχωριστός από άλλα κοινωνικά ζητήματα. Στη Μάλτα προσπαθούμε να χτίσουμε μια καλύτερη αθλητική κουλτούρα και πρόσφατα έχουμε αρχίσει να αναγνωριζόμαστε περισσότερο από πολιτικούς με ισχυρές θέσεις. Αυτή είναι μια αργή διαδικασία, και κυρίως την νοιώθουμε ως υποστήριξη και πατριωτισμό για τη χώρα, ειδικά στα παιχνίδια της Εθνικής Ομάδας. Θα έλεγα ότι η πολιτική επηρεάζει τον αθλητισμό κυρίως από οικονομικής άποψης, με τη χρηματοδότηση διαφόρων συλλόγων και αθλητικών οργανισμών.

Ποιά είναι η σύνδεση της Μάλτας με την Ιταλία, πως αυτή η σχέση επιρεάζει την κουλτούρα της χώρας αλλά και τον αθλητισμό;

Ο αθλητισμός στην Ιταλία είναι επαγγελματικός, ενώ εδώ συνεχίζουμε να εργαζόμαστε για αυτόν τον στόχο. Ωστόσο, επειδή είμαστε τόσο κοντά στην Ιταλία γεωγραφικά, πιστεύω ότι το χρησιμοποιούμε προς όφελός μας, παίρνοντας πρωτοβουλίες για να οργανώσουμε τουρνουά και προπονητικά camp σε διάφορα μέρη της Ιταλίας και της Σικελίας. Μερικοί Μαλτέζοι αθλητές ταξιδεύουν στο εξωτερικό με στόχο να ασχοληθούν επαγγελματικά με το άθλημά τους.

Οι Μαλτέζοι και οι Ιταλοί έχουν κοινά πράγματα, που είναι σίγουρα η μεσογειακή κουλτούρα και το φαγητό. Ως πολιτισμός πρέπει οπωσδήποτε να αναζητήσουμε τέτοιες εμπειρίες για να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας και να υιοθετήσουμε καλές πρακτικές στην τοπική μας αθλητική κουλτούρα.



In the recent match held in Malta between Anorthosis basketball team and Starlites Naxxar, for the FIBA Europe Cup qualifiers, we had the opportunity to meet Mikela Riolo, a player, coach, and member of the media and organizing team of Starlites.

We wanted to conduct a small interview with Mikela so that we could also get to know our “opponents” and see what differences or similarities a country like Malta might have in sports compared to Cyprus.

Here is the interview:

Could you share a bit about your role at Starlites Naxxar?

Throughout my career, I have always played in Malta for Starlites, so the club really feels like family to me, starting with mini-basketball at just 3 years old. Over all these years, my love for basketball has grown, and now I not only play for the women’s and national teams, but I also coach the youth and mini-basketball teams at the club.

In addition to that, along with other key members and athletes from the club, with whom I grew up, we have recently taken on another role within the club, and I am now a member of the media and organizing team at Starlites. This essentially involves creating various events, promoting the club’s social media, gathering volunteers, and designing products – all aimed at bringing Starlites’ fans closer to the team and cultivating the same family feeling among our members.

How did you experience the game between our teams?

It was the first time in our club’s history that we were playing in the FIBA Europe Cup qualifiers, and I was excited to take on an organizing role, knowing this would be one of the biggest events we had ever hosted. Along with the rest of the team, we worked tirelessly behind the scenes for months leading up to the game, discussing posts we could make, posters, news, and much more – all with the goal of attracting people to come and support us at the stadium.

My role that day was organizational: I was running the Starlites FanZone before the game, playing music in the stadium, and helping out wherever needed to ensure everything ran smoothly. I was happy with the large turnout at the match; even fans who weren’t “basketball people” or from different local basketball clubs filled the Ta’ Qali stadium.

Unfortunately, this is not common; basketball takes a back seat compared to football and water polo. Even though we had a good crowd, we were pretty quiet while watching the game, and we definitely need to learn to have the energy of Anorthosis’ fans. I’m proud to say that the event was a success; we received positive feedback from our fans, who were eager to follow the team to Cyprus. However, with school starting that same week, the timing wasn’t ideal. Seeing such great interest, though, we decided to organize a Watch Party for the away game, bringing the Starlites family together once again. At Starlites Basketball, we always emphasize organizing events like this – creating a social environment outside the basketball court that once again makes the club feel like home.

As a player and a part of the organizing team, how much do you think the support from fans affects the performance and psychology of the team?

I can easily say that locally, Starlites have the largest attendance at games. We constantly encourage our young basketball players to come and learn by watching the weekly games. From my personal perspective as a player, although I try to focus on the game and ignore the noise, I definitely feel proud when I hear cheers from the Starlites’ stands, especially when I see players I’ve coached or am currently coaching coming to watch the game, along with my family, who always supports me. As a player and coach at the club, I recognize the importance of such a role, and I feel it affects me both as a player and as a person – I hope to be a good role model for the upcoming generations of Starlites, both on and off the court.

From a general viewpoint, I believe fan support is a crucial element in athletes’ performance, and beyond the intensity and atmosphere created during the game, it directly affects the team’s morale. Those who have played know the feeling when they hear their name shouted by so many people, and as a player, I feel that it gives me an identity. The environment at Ta’ Qali has become a place where families eagerly look forward to weekends, and we are grateful for the love and support that our members continue to show us, season after season.

As you may have noticed, our organized fans, the “MAXHTEC,” are known for how much they support the team. They are an important part of Anorthosis’ identity. I’m curious to hear how you and your team reacted to their energy and behavior during the game.

How did you and your team feel about the presence and atmosphere created by the MAXHTEC during the game?

The MAXHTEC created an amazing atmosphere throughout the game. Even though they only occupied one section of the stands, their presence was noticeable. This was definitely something new for the basketball environment and for local fans. They were quite impressive, and even though they were supporting the opposing team, it was incredible to see them singing in unison, holding up their scarves, singing, and shouting throughout the game. I’ve only experienced something like this at football matches abroad, and they certainly brought that same energy and atmosphere. The rhythm of their chants is still playing in our heads (laughs).

Have you encountered similar fan cultures to that of the MAXHTEC in other competitions or countries where you’ve played?

From my personal experience, I haven’t yet played in such a full and noisy arena. In our local championship, we fill the stands, and we have many supporters, especially during the playoffs and important finals, but the style of support is very different from that of the MAXHTEC.

In Malta, like in many other European countries, football is the main sport, so similar fan support is mainly seen in our football stadiums. However, the atmosphere is different. A football stadium is larger, and the intensity can be lost, but inside a closed basketball arena, the impact of such an atmosphere is huge.

I’d also like to share some information about the history of Anorthosis, which is deeply connected to the history of Cyprus. Our club is based in Famagusta, a city that remains occupied after the Turkish invasion of 1974. As a result, 37% of Cyprus is under Turkish occupation, and many Cypriots, including our fans, live today as refugees across the island. Cyprus has also fought for freedom in the past, including the EOKA struggle between 1955 and 1959, which aimed to end British rule and achieve union with Greece. Many members of Anorthosis participated in the EOKA movement and gave their lives for Cyprus’ freedom, becoming heroes for both the nation and Anorthosis.

Given this historical background, how do you think the emotional weight of this history affects the spirit and competitive nature of a club like Anorthosis?

This certainly explains the passion of Anorthosis’ fans, and such a historical background is an integral part of their identity. You can see the impact it has on the community. I was impressed by the energy, the constant chants, and the synchronization of the 120 fans – it sounded like there were 1,000 people! I loved the dedication and support of the fans, who, even though they come from a football background, traveled all the way to Malta to make their presence felt and show their love and pride for the club and their city. Having read some history about Anorthosis, I can fully understand where this “fighting” intense support from your fans comes from.

I feel that history and sports can be connected, but we must always see the opportunities that sports provide to bring teams closer together, rather than seeing them as enemies. This is where balance is necessary.

From your experience, how can sports and fan cultures help raise awareness about political issues, like the Cyprus problem, and build bridges between communities from different countries, like Cyprus and Malta?

Sports and fan culture are strongly influenced by political elements, and I believe sports are a very powerful medium through which social issues can be promoted. We have seen how sports have been used to represent social minorities, promote respect, and address other social issues. However, there is a difference between use and abuse. I feel that sometimes sports abuse this power in ways that harm the sport itself and its essence. If someone aims to build bridges between countries, then fan behavior should align with that goal. Of course, building bridges does not solely depend on fan behavior, but every detail counts.

Malta has its own complex relationship with the United Kingdom, as it was a British colony until its independence in 1964. Malta’s past, like Cyprus’, has shaped various aspects of Maltese society, including sports.

How did Malta manage to gain its independence and end British rule?

Unlike your independence history, which led to war and bloodshed, our independence was not violent. Following the example of other colonies, British rule was evaluated positively, and we respect the British for establishing some key elements of our society, such as our education system. Interestingly, British rule left a mark that is still visible in our culture today, with examples like linguistic influence (both English and Maltese are our official languages), driving on the left side of the road, and the George Cross on our flag. Our independence was achieved through agreement and goodwill.

Are there political messages or issues that are typically highlighted in Maltese stadiums today?

In Malta, we rarely mix politics with sports. Perhaps this is due to the fact that all sports, except for football, operate at an amateur and non-professional level, so sports remain separate from other social issues. In Malta, we are trying to build a better sports culture, and recently, we have begun to be recognized more by politicians with strong positions. This is a slow process, and we mostly feel it as support and patriotism for the country, especially in National Team games. I would say that politics mainly influences sports in economic terms, with the funding of various clubs and sports organizations.

What is Malta’s connection with Italy, and how does this relationship affect the country’s culture and sports?

Sports in Italy are professional, while here we continue to work toward that goal. However, because we are so close to Italy geographically, I believe we use it to our advantage, taking initiatives to organize tournaments and training camps in various parts of Italy and Sicily. Some Maltese athletes travel abroad with the aim of pursuing professional sports careers.

Maltese and Italians share common traits, which are certainly Mediterranean culture and food. As a culture, we definitely need to seek out such experiences to gain knowledge and bring good practices to our local sports culture.

Copyrights foinikasnews.com 2021-2025, All Rights Reserved.